"Obey tha rules!"
Ο Μίλο Τιντλ (Jude Law) και ο Άντριου Γουάικ (Michael Caine) προέρχονται από δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους. Ο ένας είναι διάσημος πλούσιος συγγραφέας και ο άλλος άσημος ηθοποιός. Έχουν όμως ένα κοινό: τη γυναίκα του Άντριου. Προκειμένου να γλιτώσει τα χρήματα της διατροφής, που θα έπρεπε να πληρώσει λόγω του διαζυγίου, ο Άντριου καταστρώνει μια 'στημένη' διάρρηξη της πολυτελούς του κατοικίας, ώστε ο ληστής (Μίλο) να επωφεληθεί από τα κλοπιμαία, και εκείνος να αποζημιωθεί από την ασφαλιστική του εταιρία. Η συμφωνία φαίνεται δίκαιη. Όμως σύντομα θα φανεί πως καθένας από τους δύο άνδρες έχει ένα παράλληλο σχέδιο στο μυαλό του….Ποιός θα κερδίσει άραγε?
Η ταινία είναι μια ανδρική μονομαχία για μια γυναίκα. Είναι ένα παιχνίδι που κερδισμένος θα βγει αυτός που θα χρησιμοποιήσει καλύτερα το μυαλό του. Όμως καμιά φορά ακόμα και στα «παιχνίδια» χάνεται ο απόλυτος έλεγχος όταν βγούν στην επιφάνεια οι σκοτεινές πλευρές των αντιπάλων, τα προσωπικά τους πάθη, οι αδυναμίες τους, όταν ο αυτοέλεγχος αρχίζει να φθίνει και όταν η ματαιοδοξία και ο εγωισμός κυριεύει το μυαλό.
Ο Kenneth Branagh καταπιάνεται για άλλη μία φορά με τη σκηνοθεσία, βασιζόμενος στην ομώνυμη επιτυχημένη ταινία του 1972. Η διεκδίκηση μίας γυναίκας είναι, στην προκειμένη περίπτωση, μόνο η αφορμή για την αρχή ενός ανελέητου κυνηγητού, στο οποίο θέση έχει μόνο το μυαλό, η ταχύτητα και το παιχνίδι των εντυπώσεων. Αξίζει να σημειωθεί ότι το σενάριο της ταινίας έχει γράψει ο Harold Pinter, βασιζόμενος στο θεατρικό έργο του Anthony Shaffer. Στην ταινία λοιπόν του 1972 πρωταγωνιστές είναι οι Laurence Olivier στο ρόλο του απατημένου συζύγου Άντριου και ο Michael Caine που υποδύεται αυτή τη φορά τον Μίλο.
Να τη δείτε:
-αν σας αρέσουν οι ίντριγκες και οι δολοφονικές διαθέσεις μέσα από ένα παιχνίδι
-για να θαυμάσετε μια ωραιότατη μοντέρνα και άκρως εξοπλισμένη βίλα
-αν σας αρέσει η ένταση και ο χαμηλός φωτισμός
-γιατί ο Jude Law αποδεικνύει το ταλέντο του για ακόμα μια φορά
Να μη τη δείτε:
-αν δε σας αρέσουν οι ταινίες μυστηρίου
3 σχόλια:
να τονισω κι εδω την προτροπη μου να δειτε την παλια (καλυτερα πρωτα),χωρις να θελω να υποτιμησω την καινουργια.
ο jude law ειναι αναμφισβητητα σταθερο ταλεντο, αν και αυτο που κλαιει σε ολες του τις ταινιες καταντα λιγο αστειο.αλλα αυτος ο michael caine δινει πλεον τετοια ρεσιταλ ερμηνειας που ειναι καθηλωτικος και συγκλονιστικος.
το μεγαλυτερο ατου της ταινιας οι ερμηνειες και η ατμοσφαιρα της.
Μη γίνεσαι κακός,σε αυτή δεν έκλαιγε :Ρ Η ερμηνεία του Jude Law..όπως και του Caine ήταν πολύ καλές!!
το κλαμμα του σ'αυτην πραγματικα με εκανε να γελασω,ισως επειδη το περιμενα δεδομενο αλλα ηρθε σε στιγμη και με τροπο που με ξαφνιασε.
το μυαλο μου εχει φιξαρει τοσο πολυ σ'αυτο το στοιχειο του jude που πλεον το βρισκω λιγο αστειο,χωρις ποτε βεβαια να υποτιμω το ταλεντο του.θεωρω οτι το κλαμμα ειναι ενα απο τα δυνατα του σημεια, αλλα δεν παιζει, ο ιδιος οταν κλεινει συμβολαια πρεπει αν απαιτει κι απο μια σκηνη με κλαμμα.
Δημοσίευση σχολίου