Ads 468x60px

Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2008

Juno




"It all started with a chair."

Αντιμέτωπη με μια απρόσμενη εγκυμοσύνη, μια εκκεντρική κοπέλα η Juno θα πάρει μια ασυνήθιστη απόφαση σχετικά με το παιδί που θα φέρει στον κόσμο!

H 16χρονη Juno (Ellen Page)μια βαρετή μέρα αποφασίζει να κάνει έρωτα με τον καλύτερο της φίλο(Michael Cera). Ό φίλος της πάντα ερωτευμένος μαζί της-παρά ή εξαιτίας της εκκεντρικότητας της-δέχεται και η Juno μένει έγκυος. Έτσι αρχίζει και η ιστορία μας. Η Juno είναι η φετινή έκπληξη του Ανεξάρτητου Αμερικανικού Κινηματογράφου. Κάτι αντίστοιχο με την Μικρή Ηλιαχτίδα (Little Miss Sunshine)που κατάφερε να κλέψει τις καρδιές όλων τη χρονιά που μας πέρασε. Πρόκειται για μια ταινία αληθινή, πέρα για πέρα. Καταφέρνει να αγγίξει θέματα taboo με τρόπο μεστό και ουσιαστικό. Χωρίς φωνές, χωρίς υστερίες και υπερβολές, με μια ιδιαίτερη δόση χιούμορ και μια ηρεμία σχεδόν καρτερική καταφέρνει να πει πολλά και να δώσει μαθήματα ωριμότητας. Μια ταινία με ένα θέμα τόσο πραγματικό δεν πέφτει σε κλισέ ούτε άλλες παγίδες. Σ΄αυτό βοηθούν η φοβερά απλή (με την καλή έννοια)σκηνοθετική προσέγγιση του Jason Reitman, το μεστό σενάριο και φυσικά η καταπληκτική ερμηνεία της Εllen Page σαν Juno. Είναι υποψήφια για τέσσερα όσκαρ (καλύτερης ταινίας, σεναρίου, σκηνοθεσίας,α΄ γυναικείου ρόλου) και μια από τις ελάχιστες ταινίες που έχω δει να εξελίσσονται τόσο φυσικά και αβίαστα.

Να τη δείτε:

-Γιατί πρόκειται για μια πραγματικά αξιόλογη ταινία.
-Για την αλήθεια της.
-Για την ωριμότητα που διδάσκει μέσα από την απλότητα της.

Να μην τη δείτε:

-Αν δεν σας ενδιαφέρει το θέμα.
-Αν δεν είστε αρκετά ευαίσθητος για να προσεγγίσετε τη λεπτότητα της.

2 σχόλια:

dunno είπε...

απο τις αγαπημενες μου της χρονιας που περασε.μαζι με το atonement το no country for old men το gone baby gone και το the assasination of jesse james το απολυτο τοπ 5 της χρονιας

gianna είπε...

Εγώ θα έβαζα και το "Τhere will be blood" σ΄αυτή τη λίστα! Πολύ δυνατή ταινία. Είμαι επίσης πολύ μα πολύ περιέργη να δω το "Νo country for old men" που είναι η μόνη ταινία που δεν έχω ακούσει ούτε ένα κακό λόγο...